Temmuz adın papatyadır senin
Güneş şimdi doruktasın memleketimde
Toprak giyinmiştir beyaz papatyalarını


Su ister kuşların böceklerin
Ağustos böceklerin dokuz doğurdu
Çığlık çığlığa sesleri ayyuka çıktı şimdi


Babamın o çok sevdiği dud ağacı
El açmış su dilenir çiğ damlalarından
Düşlerimde su taşırım her gece avuçlarımda


Özlem kokar siirlerimin en ucra köşeleri
Ceplerimde hep memleketım var hasret var
Ateş böceği gibi bu yüreğim çiğlık çığliğa özlemim


Memleket hasretim hüznüm ozanların ezgisinde
Burda annelerın yüreğinde hep ağlar durur
Hayalini kurduğum burda imkansız belkilerim var


Cümlelerin buğusuna yazdımğim kederlerim var
İçim de kamyon yükü hasretlerim özlemlerim var
Temmuz böceklerinin çığlıkları ayyukadır şimdi


Toprak suya sevdalı suya hasrettir şimdi
Çatlak çatlak kuşlar su diye inler durur
Temmuz nakışlarını hasad ediyordur bir bir şimdi


Ben burda kendi kıyılarımda parçalanıp duruyorum
Sukünetim ellerimde buhar olup uçuyor
Hiç bir sokak yokki buralarda göz yaşlarım ıslatmasın







18/7/2014 (nur*)