Bir civcivin ölümde sarıldık birbirimize ilk kez
Son kez açılmış kanatların altına sığındık yağmurda
Gömerken onu toprağa tatlı bir dua okundu dudaktan dudağa
Ölüm git buradan uzağa

Kediler üst üste bindi bizim ilk sarıldığımız yerde
Mutlu bir üreme dönemi ( mutlu bir çiftleşmenin eşiğinde)
Ve ben civcivi gördüm kedilerin gözünde
Dedim ki: zahir gel benimle

O günden tam otuz sekiz ay geçti
Sen hala benimle, civciv cennetin en güzel yerinde
Gömülen civciv ağaç oldu. Seninle benimle
Belki yine bir çiftleşme döneminde
Yeni tohumlar ekeriz senin rahmine

Anne der sana bana da baba
Sallanırken bahçedeki salıncakta
Doğmamış bir civciv masadaki tabakta
Anne der sana bana da baba

Atılırken toprak üzerimize
Anne der çocuklar tabi bana baba
Feryat figan ağızlarında, salya sümük burunlarında
Hoş geldiniz der civciv
Gagasında koca bir buğdayla.