4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
794
Okunma
şimdiler de yere göğe sığdıramıyorum kendimi
ne yer kabul ediyor beni
ne de gök gülüyor yüzüme,
o kadar çok yalnızım ki aslında
o kadar çok kendim oluyor olsam da
hep bende oluyorsun,
ya yanı başımda uyanıyorsun benle güne
ya benimle kapatıyorsun gözlerini bitmek bilmeyen geceye
ya da en kötüsü çıkmak bilmiyorsun rüyalarımdan
en kötüsü çünkü uyanınca hüzün kaplıyor bedenimi
daralıyor kainat, üstüme üstüme geliyor hayat
dört duvar arası gibi bu hayat
ne kapısı bacası var ne de penceresi ...
...
...
5.0
100% (9)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz