Hayat ;
sana diyorum özgürlüğü hep kıskandın
tuttun özgürlüğün ıslak kipriklerini bir bir kelepçeledin ..
yetmedi ellerini ayaklarını bağladın savunmasızdı gözlerinide
bağladın !!!
attın kör kuyulara sakladın özgürlüğü
sırra kadem bastırdın


anaların bu yaşam kavgasında sırtında büyüttüğü
çocuklarının ahını mahpushaneler le kör kuyular
bir gün dile gelecek
kusacak içindekileri ne varsa geçmişinden
utanacaksın sen hayat

fakat özgürlük gücünü güneşten alır bilmiyorsun
Sen

ansızın yakalıyordun puslu geceleri seçiyordun sinsice
feleğin küfesini akşam sırtından indirince
el ayak kan ter içinde mecalsiz
katıksız kuru ekmeğiyle yorgun bitap evine gelince
,işte sen o zaman geceden yorgun avına atlıyordun
özgürlüğü güneş ,doruktaysa senin gücün asla yetmezdi
çünkü özgürlük karinca gibi hep çoğalıyor asla bu güçle baş edemezdin
sen


Hayat: in cin sokakta elele tutuşup yasaklı türküleri kalblere bestelerken
ağıtlar yükselirdi karanlık sokaklarda kendi dilinde loriklerle
mazlum yüreklerin kalplerinin çeperine kanlı hançer sürerdin hayat
en yaşlisi sufiydi üflerdi neye ’i
inletirdi sen kanlı ellerinle eşlik ederdin hayat
dolunayda fukara lambasıs sokaklarda !!!
Sen böyle yapınca hayat özgürlük ateşiydi dağlarda harlanan
çakmağıydı yıldızlar


yorgun
kapılar selamsız tokmak tokmak çalınır dilsız lal olmuş gecelerde
evlerde içilen şekersiz yavan çaylara ,zehir damlatırdın
bardakların o kırılan parçaları annelerin kalbine batardı
ağit olurdu gecelere hayat


buz olurdu çocuk yürekler ,hortlak görmüş gibi korkudan ıslatan çocuklar
analar gelenektir baş örtüsün atar orta yere siper olur canlara nafile
Hayat :diyorum özgürlüğü hep kıskandın sen hep kotü suprizlere gebeydin
Şunu bil ki hayat karınca gibi dir özgürluk bir ölür bin çoğalır
hep çoğalır ...

12.7.2014 nur.