fırtınalı denizlere
ters esen rüzgarlara
sislere yağmurlara
benimle yarışan yunuslara
ve yalnızlığımı paylaşan yıldızlara
veda etme zamanı geldi...

yedi iklim dört kıta bilir ki
ben güvenli limanlara demir atmış
ve çıpası yosun bağlamış
gemilerden değildim
bir zamanlar....

uzak denizlere açılmak için yaratıldığımı bilir
ve bir efsane gibi yaşardım....
gittiğim her limanda korsanlarla döğüşür
işsiz gemicilerle şarabımı bölüşür
kadınlarla sevişir
zindanlarda ambarlarda
kaptan köşklerinde,
kuştüyü yataklarda yatar
şehrin valisine de kafa tutardım...
ve her sabah uyandığımda
tutar bir boğayı boynuzlarından
yere yıkardım..
*
yıllar yıllar geçti artık
sanırım şimdi
ultima forsan zamanı...
ve asla yenilmeden dalgalara
onurlu bir kaptan gibi
bu seyir defterini kapatmalı...

sonra da
engin deniz sanarak
açılmaktansa sığ sulara
sığınıp kuytu bir limana

anılarla yaşamalı.........

Kemal Gürleyen