Çok yoruldum beklemekten güLüm çok….

uzun zamandır senden bir haber alamıyorum….

İstemese de insan yavaş yavaş bir buz kütlesi gibi siliniyor geçmişe dair izLer…..

Sitem etme be güLüm….

birini umutsuzca beklerken yıllar çok yorgun düşüyor……

onca zaman birinden bi haber kalmak nasıl bir duygu bir bilsen,

şimdi yüreğimde ki umut tarlaları Çoraklaşmış çöLe dönmüşse suç kimde biLmiyorum..

çoraklaşan tarlanın mı yoksa terk edip giden yağmur bulutun mu ?

söyle be güLüm suç kimde ?



Yine de merakım bir senLe hayat buluyor bu haya(t)sızlık içinde…

Birlikte kurduğumuz O düşlerin peşinden gidiyor musun haLa biLmiyorum

ama ben gitmiyorum, gidemiyorum artık.

Çünkü O yolu kaybedeli o kadar çok zaman oldu ki…

Ne geriye-düne- dönebiliyorum; ne de ileriye-yarına- gide biliyorum .

Giderken ki ilk bıraktığın yerdeyim haLa….

İçinde bulunduğum zamana mıh gibi çakılıp kalmışım…



Sen gideli çok şey değişti ardından, ?

En çok da HIC DEGIŞMEZSIN dediğin ben.. …

Her aynaya baktığımda bir şeyLer kayboLuyor bir önce ki haLimden …

Hanı sen hiç üzmeyeceğiz üzülmeyeceğiz diyordun ya ,seni biLmem ama ben şimdi hüzünlerin girdabındayım…



özLem ve yaLnızLık nedir biLmezken,bak şimdi yaLnızLığın koynunda özLemLe uyuyorum….
.

Hanı sen hiç kötü alışkanlıklar edinmezsin dıyordun ya,.. deme artık…!!



Kım bılır belkı de hala benı Gelecege umutla bakan,hayatla savasan bırı olarak anımsıyorsundur ama ben sımdı güçsuz,çaresız, ıcınde bulundugum anı bıle kurtarmaya takatı olmayan yorgun bır savascı gıbıyım….



senden sonra bu GönüL hep hazan ıklımlerınde son baharları yaşadı ….

Subat gecelerının soguklarında hasretle üşüyüp buz tuttu bu yürek…..

Kım bılır Belkı de bır Güneş dogsaydı çüzülecektı buzlarım ve herseyi onutarak ona dogru akacaktım tüm benligimle...

Ama hangı güneş dogar kı vırane olmus kırık dokuk bır şehrın ustune….

Dıyorum ya gulum ben artık eskı o ben degılım……


Cok yoruldum beklemekten güLüm cok..

Bin yıl da uyusam geçmez bu yorgunluk…!!

Şimdi Dunyada yerı kalmamış bırınden daha yurtsuz ,musalla taşında uzanmış

cesetten daha ruhsuz,ruzgara kapılmış bır kuru yapraktan daha da umutsuzum ….


Senle geçen anılara kıyamadım belkı ama sensız gecen ve sensız geçecek olan yarınlara daır her ne varsa hepsını bır bır daragacına cektım …..

Bılıyorum belkı de kızıyorsundur bu kadar da degışılır mı dıye.

Ama inan be gulum bende kendıme cok kızıyorum bu kadar da degısılır mı dıye…..

HAYAT BU İŞTE gulum ,ne getırecegi ne göturecegı bılınmez kı….hayat bu ışte…