Ruhumda derin bir hüzün var
Ne zaman gülsen hemen açığa çıkar
Hangi yarayı ansam sinemi hicran sarar
Sen ne vakit beni hakkıyla anlayacaksın yar

Seni suçlayamam, kabahat bulamam
Seviyorsam, bahanelere asla sığınamam
Ne kadar haz etmesem de sana anlatamam
Seni üzgün görmeye bir an olsun dayanamam

Kim hatasız, kim nefsine karşı duyarsız
Kim sinirlerden arınmış, kim ihsana ulaşmış
Kimler muhakeme ederek dini hakça yaşamış
Kim yaşamadan hükümran olmak için aranmış

Kimin kime ne zararı var, zarar kimden doğar
Habis duyguların sahibi söyle edepten ne anlar
Nezaket, kalbi hassasiyet, insan olana yakışır yar
İnsan olmayan, hayvani güdüsüyle hoyratça yaşar

Yar, ruhu ve kalbi temel alan kötülükten kaçar
Hangi akıl ve izan sahibi, kötülüğün içinde yaşar
Nefsini terbiye etmeyen zafiyet içinde acıyla bakar
O vakit duygusallık neye yarar, kalp yara almıştır yar

Mazine yabancılaşma, batınla iradeni karıştırma
Akıl ehliyeti, azim ve iraden içindir sakın unutma
Hesapsız akıl ve tercihlerinle kaderini kat a suçlama
İlmin ve bilincin nispetinde varsın, yaşayansın avunma

Kimi seversen sev, ister türap ol, vehimden uzak dur
Şek ve şüphe içinde kişiye hayatı zehir etmekten kurtul
Her kul için umut ol, şevk ol, yalnızca O’na yaratana kul ol
Yok, başka bir saadet, huzur ve selamet, O’na çıkar her yol

Mustafa Cilasun