anne !
ben, çocuk olmak, istiyorum
mutlu değilim
yok ,elim,den tutan

sen vardın,ya
melek ,koruyan,
sana benzeyen, gölgeler sıradan,
yandım be ,anne ,susuzluk,dan

korkardın, bizdeki , ahbablar,dan
koyardın ,üstümüze ,tabulardan
yaramazlığı ,gözüyle, durduran
nerdesin ,be canım, canım ,annem

anlamıyor kimse, yok,ki çağıran
bakışın,da gizliydi ,sevgin ,heran
bu kocaman ,dünyada, sensiz heran
ölüyüm ölü, gel sar ,beni anam

kimse açmısın ,diye ,sormuyor
yemek kokun ,nerdeeee ! midem, özlüyor.
derdimi ,kimseler ,anlamıyor
özledim seni ,be canım ,annem

gençlik günlerim,de hep ,sorardın
aşk varmı ,aşk , hey ! deli oğlan derdin
utanır ,sıkılır ,öylece, gülerdim,
sanki içimi ,okur,da bilerdin...


ilk aşk,dan aldım, sandım, dersimi
boyumun ölçüsünü gördüm, be anam
aldatanları görünce ,bir, bir
şeytan ,la muhabbet ,e daldım ,be anam


bilmiyordum, bu işin ,çamur ,olduğunu
bataklık,da dibe ,vurduğunu
iğrendim, herkes,den vede kendim,den
mezarına sokuldum,özledim ,be anam,


özledim ,be anam ,özledim seni !
canım,dan çok ,çok ! özledim .
akıl hastanesin,de kendimi ,bulduğum,da
hayalini gördü ,yine ,doldu gözlerim....


ilaçların faydası ,oldu ,dediler
artık yeniden, doğdun, dediler
sen yoksun,ya! artık ! paydos ,anam
gölgeni ,de benden ,esirgediler.....



şiir ceylan yılmaz