4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
827
Okunma
1982 yılında üniversite son sınıftayız.Sınıf mevcudu on iki kişi .Yedi erkek beş kız.Sınıfta bir çoğu birbiriyle küs durumda,biraz da o günlerin ideolojik yaklaşımlarından kaynaklanmakta.Bunun üzerine ben bu şiiri yazdım.Arkadaşlara okudum,kesinlikle hiç bir arkadaşıma önce insan olduğumuz için ideolojik yaklaşmadım.O günkü koşullarda gülüp geçtiler.
Hata yapmayan kim var içimizde
Suçlanınca atarız suçu size
Kırılır mı dostluklar bir hiç için
Çocuklar güler bizim halimize
Suçlu benim desem katılır mısınız
Suç samur kürkü olsa alır mısınız
Bu günler bir daha gelmez bilirim
Bu günleri bir gün anar mısınız
Çiğnerim gururu ayak altında
Dik dururum kendi ayaklarımda
Bu yollar dikenli bunu bilirim
Yarış var insanlığa giden yolda
Aptal diyecekler bu duygulara
Bir çift sözüm vardır gerçek dostlara
Dün geldik bugün yolcuyuz hedefe
Neleri bıraktık hatıralara
Cevap Yaz