Yeter artık çektiğim, gönlüm, senin elinden
Dellenmekten vazgeçip, aklını başına al
Hangimiz anlamadı, ben mi senin halinden
Yoksa sen mi nadansın, ne zehirsin ne de bal

Karnın mı doymadı ki, ahın çıkar semaya
Gözün mü kanmadı ki, binbir sitem edersin
Ruhun mu aç kaldı ki, beni çektin sigaya
Yoksa hepsi mi noksan, bana kemlik güdersin

Aklımın erdiği gün, keyfine köle ettin
Dağa taşa çaldın da, laf mı söyledim sana
Bırakmadın yakamı, ömrümü çile ettin
Aldığının üstüne, ne geçmişin var bana

Senin narına çok kez, yangınlara düştüm ben
Yandı tüm heveslerim, külüm döndü havada
Senin için sol yanı, yaralı bir kuştum ben
Döndürüp çevrilirken, düştüğüm her tavada

Hala bitmez bir hırsla, koşturursun garibi
Çekil bir köşeye de, dinlen ey deli gönlüm
Bir ela göz ardından, dolandırdın mağribi
Bana da huzur gerek, böyle mi geçsin ömrüm

Artık yalnız kendini, sevmeye zaman ayır
Baharlar olmasa da, kardan kıştan uzakta
Şunca yaşadıkların, yokuş, viraj hem bayır
Yeter debelendiğin, kaldığın her tuzakta

Tatlı tebessümlerin, yeter, düşme peşine
Artık vefasız biri, olmasın hayatında
Sözlerimi tut derim, bakmam üç ve beşine
Yoksa şikayetçiyim, Yüce Tanrı katında


02.07.2014