Yar…
Artık kaleme
Bir sözüm kalmadı
Yazmayan
Gönül arınmalı
Hesapsız bir akıldan
Yaratan Rabbe sığınmalı
Ruh yüceldikçe
Gönül ıslanmalı
Gözler buna
Şahitlik yapmalı
Hissiyat hak adına
Yol bulmalı
Aşk, heveslerin
Konusu olmamalı
Zevk uğruna
Sevda harcanmamalı
Bir emel adına
Kölelik yapılmamalı
Aklı körleştiren
Zandan kaçınmalı
Halin estetiği
Muhakkak korunmalı
Ruhuma seslenen
Figan duyulmalı
Yaşamadan akıl
Verenden olmamalı
Ruha ve gönle
Yabancılaşmamalı
Ne kadar cahilsen
O kadar nefsinlesin
Nefsini kurutmadıkça
Zafiyet elindesin
Ne kadar ah etsen de
Elim bir kedersin
Vehimlerin basamağında
İlerlemektesin
Kim alkışlarsa bir
Zan üzere sere serpesin
Bu kadar mı nefsinle
At başı yarış edersin
Cemiyetlerde boy
Göstermeyi çok seversin
Cezbine kapıldığın
Nazarları hep güftelersin
Bir ömür ah u zar içinde,
Ukdeler derdindesin
Sadece yaşamak için
Yaşayan bir nefes misin?
Gülsen de, ağlasan da
Kendini avutan bedelsin
Sonra iradeden geçer,
Kader der isyan edersin
Elbette ki sen bilirsin,
Çünkü sen irade sahibisin
Yaratılmış, akıl ve irade
Sahibi müddeti kalpsin…

Mustafa Cilasun