Ey saçlarımı kımıldatan rüzgâr
estikçe öfkeleniyorsun, söylesene suçum ne?
yorgunum, bu kentin çıkmaz sokaklarında
duygularım yapay ve kurgusal olmayan
gerçek bir aşk yansımasıdır, beni anla...!
"n olur şu çocuksu ellerime ana ol
kirlenmemiş bir sevda sanmıştım seni
meğer aldanmışım
beni bağışla, bilmiyordum betonlaşan kalbini.

Al birde gözümle seyreyle sevmeyi sevilmeyi
gör şu dünyada ne güzellikler varmış
yıldızlar damlıyor gecenin karanlığından
sen, çocukluğunu özleyen balkon meleği
hadi çık da gel, kuşlar böcekler yaz uykusunda
gönlümde Ege’nin Çeşme yelleri
ah...bir çözebilseydim, düşündeki düğümleri
sana koşarak gelirdim, sesli harflerle
söyleyin bana ben kimim?
meğer boşuna sevmişim seni
bundan böyle sizin var olduğunuz limanlarda
ben hiç olmayacağım affet! bitti her şeyi

Gördüm içindeki pusulasız karanlığı
masken düştü, kızıl bir kan akıntısında
kıskandığın adam seninse, usulca sokul, oku yüreğini
yaşam hikmetlerle örtülüdür
unutma! aşktan kaçan son cümle
ucu yanmış o eski mektuplarını ver bana
sözüm söz / gözyaşımla söndüreceğim
bir zamanlar dünyanın en nadide çiçeğiydin
sol yakamda, sen gittin... ama silinmedi bendeki sen
bir tek mehtap ve yıldızlar şahitti gözlerimize...
seni unutmadım...
gel de sar beni!...hicran kapımızı çalmadan...

Nuri dağdelen
5/6/2014