Ölmek varmış cancağızım
Kurumuş bir yaprak gibi
Kara..kapkara
Bir sonbahar rüzgarının
Önünde savrulup
Gitmek varmış cancağızım

Lakin kaderde
Seni görmek de varmış cancağızım
Umulmayan bir anda
Ve en çaresiz zamanda
Seni sevmek varmış cancağızım
Ölesiye
Tutkuyla
Ve düşünmeden hiç bir şeyi
Ela gözlerine esir düşmek varmış
Seve seve esir düşmek
Ve kelepçeleyip ruhumu ruhuna
Katıksız sevmek de varmış
Gerekçeli kararı asıp yüreğimin en emin köşesine
Saçlarının bir teline
Bir ömrü feda etmekte varmış cancağızım...

Şaşırdım cancağızım
Öleyim mi
Seveyim mi
Yoksa şu garip halime
Bir devri aynaya bakıp
Kahkahayla güleyim mi

Susuyorsun
Ve izliyorsun
Ama çok iyi biliyorsun
Ben seni çok seviyorum
Ve bir kez olsun dahi
Ermeden vuslata
Avuçlamadan saçlarını
Yaşamadan inançlarını
Ve yüklenmeden en ağır suçlarını
Ölmek istemiyorum...
Cancağızım