//Bir daha dönmemek üzere gidiyorum//
Yazmışsın küçücük bir peçete parçasına
Yazması kolay sana göre hem de çok kolay,
Zor olan, yüreğinden geçenleri dilin ikrar etmez
İki dudağının arasından çıkanları yüreğin inkâr eder
Bunca sitem niye?
Unutmak istemişsin adımı, unut gitsin!
Hatta üzerine bir de çizik çek…

Yakmak istemişsin hatıraları, için rahat edecekse yak!
Küllerini de denize savur, yeniden doğmasınlar
Ne diyebilirim ki, sen kafana koymuşsun gitmeyi
Ben günahlarına kefil olmuşken
Sen adımın üstünü çizerek unutmaktan başla ilk önce.
Sonra da hatıraları yakmakla devam et.
Yeter ki yürekten unutmak istiyorsan unut gitsin…

Ben asla unutamam, kimi görsem sana benzetirim
Dağ olur katlanırım yalnızlığına
Toprak olur alışırım yokluğuna
Çınar olur merhem sürerim yürek yaralarına
Yağmur olur yağarım iç yangınlarına
Rahat ol sen unuttuğunu bilsem de
Yine koşar gelirim kefen olurum acılarına…
Haydi, sil anıları yüreğinden, adımı dudaklarından
Sonra da suçu sevmekten başka bir şey olmayan
Fakir yüreğimi sonsuza dek çıkar hayatından
Bir daha hatırlama adımı anma unut gitsin…

Yollarında toz, yüreğinde köz
Dudaklarında söz olmuşken…
bir daha dönmemek üzere ben de gidiyorum
Diyerek cesaretini toplamışken
Git hadi, arkana bakmadan git ne olur
Daha fazla kanatma yaralarımı
Sana verebileceğim tek bir şey vardı
Yamalı bir yürek…
Hadi öyleyse durma canımı "canından" sök de öyle git...

Merak etme
Gözlerimde kanasa da hayalin
Dilimden düşmese de adın
Yüreğimde yine sana ağlarım.
Sen istemesen de, beni sevmesen de
Koynundan gözlerim kapalı ölüme koşarım…

Giderken gözlerin arkada kalmasın sakın
Dudaklarıma mühürle taze günahlarını
Yüreğinde öznesi ben, yüklemi sen olan tek bir cümle kalmasın
Sen unut beni,
Unutmakta zorlanmayacaksın anladım
Belki de ben hiç hayatında olmadım
Olmayan hatıraları da hiç yaşanmamış say...
Dudaklarında ölmüşken
Ölümle hayat arasına meteliksiz yokluğun girse
Ne fark eder ki sevgili...

Git hadi, yollar gitmekle bitmez
Bırak sevdam ıslanmasın parmaklarında
Bırak adım anılmasın dudaklarında…
Adımı unutmuşken
Beni iki dudağın arasına gömsen
Ne fark eder ki sevgili?
Sen farkında olmasan da
Ben yaşarken "sana " ölmüşüm...

Giderken benli hatıraları sök takvimlerinden.
Sende hiç var olmadığımı
Yüreğine hiç dokunmadığımı düşün.
Yarım bedenimi dudaklarında öldürerek git…
Hadi bekletme elindeki tetiği.
Körpe acılarını
Soğuk namlunun ağzına verip
Günahlarınla tam yüreğimden vur beni…
Yüreği beş para etmez bu adamı
Bir ikindi vakti
İki dudağının arasına kefensiz göm
Üzerime de bir fiske toprak at öyle git…

//Hiç yakın olamadık seninle uzak yollara savur ayrılığı, umursamaz gecelerinden damlayan gözyaşlarıma sür yürek yaralarını, gideceksen değerinle git…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
11.06.2014

Şiirime nefesi ile can veren değerli kardeşim Nurefşan’a çok teşekkür ederim…