1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
651
Okunma
Bekledim...
Beklerken güneşin yükselmesini seyrettim.
Bulutun kenardan kenardan usulca gelişini,
Arkadan yaklaşıp,
’Bil bakalım ben kimim?’ demesini izledim.
Rüzgarın çıkıp, havanın soğumasını,
Karşıdaki pastanenin tentesini kaldırışını,
Top oynayan çocukların eve gidişini seyrettim.
Sokak arasından denizi,
Denizin köpüren dalgalarını,
Kanlıca’ya yanaşamayan vapuru gördüm.
Vapuru beklemekten vazgeçip,
Geri dönen genç kızlara baktım.
Köşedeki fırının pidelerini,
Pide için oluşan kuyruğu,
Kuyruğa sızmayı deneyen Sezai’yi farkettim.
Ne acıktım,
Ne susadım,
Ne karnım ağrıdı,
Ne de ateşim çıktı.
Bekledim...
Öyle bir bekleme ki
Geldiğinde binemedim,
Beklemeye devam ettim.
Şoför bir şey anlamadı,
Kapıları kapattığı gibi gaza asıldı.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz