Bir yangın olur ya insanın sol yanında
Sevda imiş adı
Daha 18’imde ona kaybetmişim
Ve bu yüzden
Kendine taarruz atışları yapıyor yüreğim
Vurmaya çalıştıpta
Vuramadığı
Öldürmeye çalışıpta
Öldüremediği kendi
Sonra öldüremediğine ağıtlar yakan yine kendi

Öyle bir şeymiş ki sevda denen şey
Adı uğruna denizleri aşan mı desen
Çöllere düşen mi
Yoksa dağ mı delen olmadı
Neler oldu neler
Ama hepsi ben gibi kaybetmişler
Anlayacağın senaryolar farklı
SON AYNI

Ama benim yaşadıklarıma bakarsan
Ben ne deniz aşa’bilmişim
Ne çöl
Ne de dağ dele’bilmişim
Oturmuşum gecenin kıyısına
Kalbimi sökercesine türküler yak’mışım
Hayaller yık’mışım
Umutlar söndür’müşüm
Sigaramla
Ve efkarım sinmiş beton duvarlara
Denize
Güneşe ve aya
Yıldızları desen
Onlarda artık görünmüyorlar bana

Nasıl bir şeyse
Adına sevda koydukları
Gözlerimin dokunduğu yerleri bile karartıyor artık
Yıldızımı çalıyor
Güneşimi çalıyor
Denizimin rengini kirletiyor
Ve bunları yapana sevda diye isim takılıyor

Ne yani inanmalı mıyım şimdi bunlara
Yoksa kanmalı mıyım
Bunlar için bir şey diyemem ama
Ben bunu yapana
HIRSIZ DİYORUM
Sadece HIRSIZ.

MEHMET AKÜZÜM