Yar…
Gel sevdayı perişan eyleme
Aşkı erişilmez yol zannetme
Kalbini hevesle viran eyleme
O ruhundan nüksedeni dinle

Hancı olmazsa, han neye yarar
Han dört duvar arasında mezar
Nice yiğitler sinelerini orda açar
Gözler boşluğa bakar umut arar

Her nefesin bir sahibi var, O yar
Onsuz olan her şey, elbet yakar
Âlemde sana nazar eden ayetler
Suskun kalbinde duran aşkı arar

Ne söyleyim, hiçliğe iltica ederim
Kudret ve takatin sahibini bilirim
Haşyete koşmayan nefsi neyleyim
Nefesin zikredenini Ahsen bilirim

Nar benimdir, benliğin içinde erir
Arif irfanıyla nefsini kurutan erdir
İnsan kul olmak için ecir ve zikirdir
Varlığını Ona adamış aşk-ı firkattir

Ruh ve bedeni ne taşır kalbindedir
Kalbinden habersiz kul sahipsizdir
Akıl, ilim, irfanla ancak muteberdir
Azim ve şevkin iraden için elzemdir

Kalem niçin muhteremdir, ebettir
Yazılmış ve yazılan kitap, hüccettir
Lahza niye zaman içinde ki feyizdir
Ecel kim için nimet, kim için zillettir

Şuara ne demek bir bak ve araştır
Anlamı zamanıyla, çok manidardır
Hak ve hakikat, kimler için sınavdır
Nefsini ihya edenler figanla uyanır

Mustafa Cilasun