Bir bahar akşamında ufkumda gün batarken,
Oturdum seni andım, ben senin yokluğunda,
Her anın dün gibiyken, batan gün akşamında,
Ağlattın sen beni hep, gün akşam oluyorken.

Ben senin hayalinle, yıllardır yaşamaktan,
Ne hale düştüm görsen ağlarsın sen görünce,
Sen görsen görür görmez alır’ da bir düşünce,
Yüreğin parçalanır,sen bana bakıp dursan.

Yıllardır görmez iken, o senin gül yüzünü,
Devasız derde düştüm, ben senin hasretinden,
Gelsen’ de,bir gün bana nasılım bir görsen sen
Baktın’mı sen halime, kesersin ümüdünü.

Her akşam gün batımı, anılar canlanırken,
Hep seni düşünürüm, aklımdan çıkmadın’da,
Hep seni anarken her gün akşam olduğunda,
Aklımda sen olursun, ben uka bakıyorken.

Bak yine aklımda sen gün ufka düşüyorken,
Seninle her bir anım, gözümde canlanmakta,
Ufkumda batan güneş, ve senken şu aklımda,
Yine ben seni andım, ufkunda gün batarken.

13 Haziran 2014
Antalya
Ahmet Yüksel Şanlıer