1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1497
Okunma
Akasyalar açardı bizim sokak boyu
Kapı önlerinde otururdu kadınlar kızlar
Akşam üstü olunca koyu bir muhabbet
Ilık bir sarhoşluk getirirdi rüzgar
Çocukluğumun yurdudur o sokak
Ne zaman kaybolsam yolum oraya çıkar
Ne koşuşan çocuklar ne çay içen kadınlar
Beni yalnızca asırlık akasyalar karşılar
Dünyanın bütün sokaklarından geçtim
Aradım içimi arındıracak mutluluğu
Dünyaca zenginlikleri gönlüme döktüm
Bir nefes akasya kadar bulamadım huzuru
Sırtımı yaslayıp yumunca gözlerimi
Kuş sesleri çocuk çığlıkları çay kaşıkları
Ne müthiş bestedir terennüm eder
Şırıl şırıl akar akasya yaprakları
Çocukluğumun yurdudur o sokak
Ne zaman kaybolsam kendimi orda bulurum
Zaman ruhuma akan eski bir ırmak
Akasyalar açınca ölümsüz bir ruh olurum
5.0
100% (1)
Cevap Yaz