kokunu aldım yarim yanıp düştüm hüznüme
özlemimde kapılıp gittim bir tek gününe

niyet garip edayla bahtın da yıkanmaktı
hayanın flörtün de aklım başımdan yitti
işte aşk şimdi son dem niyet hakkı anmaktı
hep iç çekişlerimde sevgim yitip de gitti
kahroldukça yüreğim elimi hakka açtım
heba olmamak için kaçtım Allah kaçtım

özümüzden koptuk yar o bel bükümlerinde
acaba biz miydik bu yoksa benlik mi koptu
anlık bir serüven de eridim ellerinde
kan kusturdukça nispet kadre fetretin çöktü
göz görmeyince seni gönül eriyip gitti
derman kalmadı dizde umudum çoktan yitti

hayat cenderesinde iniş ve çıkıştır yol
hasret pençesinde ki isyanıma yor beni
kavurdukça kasvetim hakka dönen aşktır yol
yeter ki gel sevdiğim tufanınla sar beni
ulviyet içindeyim arıt hayat karnemi
gurur kibirden kopart saf tut gönül aynamı

bu bir tutku kabusu bu bir sonun paydosu
toz olup uçmuş günler boş bir asilik anı
belki bir anlık aşkı aksettirdi ay ve su
aşk denen sır mucize temizler kirli kanı
lütfetti ham elmayı girdik dünya tarzına
affa sığınmak için uyduk hakkın farzına

bahtıma demir atmış sevginle yaşlanırken
bir şey olmamış gibi git hadi git diyorsun
ben ki bu saf halimle ateşte haşlanırken
duygusuz ilişkinle kalbi donduruyorsun
oysa neler vermezdim bir anlık iffetine
içime düştü fitnen düşürdün töhmetine

gönülden yak çırayı can vereyim atine
canım canın içinde hal ve hatır soralım
yık aşkı yutan kini sarılayım ipine
al beni benden gülüm cennete tez varalım
kalp fethinin zamanı verme ite amanı
ocağı yanmayanın asla tütmez dumanı

haydi vuslat zamanı tut elimi bebeğim
aşk yine cennet olup ham elma doğuracak
Ben yine umutlarla aşk andı içeceğim
bu canım bu bedende yoğrulup arınacak
gir gönlüme ihlasla insanlar karılacak
elbet canlar toprakta hasretle sarılacak



(10.06.2014) AZAP..