Aklımı başımdan aldın,
Kendini başımdan aldın,
Aklım benim...
Gönül zindanına attın beni,

Kahverengi gözlerin kahvemi ?
Kahverengi gözlerin kahveyse,
Kalbim pişirildiği cezvedir,
Kötü sözün etrafında gezme dil,

Ben beni bile sen zanneder oldum,
Sen seni sen bile zannetmez iken,
Ben herşeyi sen zanneder oldum,
Sen hiçbirşey zannetmezken cancağzım,

Başıma silah dayalı şu an..
Çek vur diyor ecel kendini !
Başıma silah dayayan şu ecel,
İtiraf et hadi,sen dimi ?

Yaralarım kaşında ilacım,
Yüreğe tarif olur bilki bin acın !
Bana şeker gibi gelir acın,
Ruhum tohum olsun, aşka saçın,

İçimi içine bi ömür hapset,
Veyahut ısır ve dudaklarımı katlet !
Dibe vuruşumuzun sebebi aşk hep,
Ayrılık yamyam ise aşk et,

Götürdüğün çok oldu benden,
Fakat getirdiğin hiç olmadı,
Herşeyimi götürdüğünden galiba,
Şu duygularım piç oldu.

Senin gözünde nyim tarif edeyim,
Senin gözünde;
Bembeyaz bi örtünün üzerindeki,
Simsiyah bir lekeyim,değersizim,

Gözünden çok mu pis görünüyorum,
Öyleyse git ve bir an önce,
Gözlerini iyice yıka,
Pis görüşün gözlerindeki pislikten,

Adını şiirlere sığdırsamda,
Bazen hakaret edebiliyor kalemim,
Beni nefrete itemez tuttuğun kalemin,
Beni aşka ittiğinden kalemim bilki lâl elim,

Dolu hayallerim sen kadar boşmu?
Peki.Odamın ışıkları sen gibi loş mu?
Neyse bir şiirin sonu daha hoşçakal,
Onu gördüm, harbidende hoş,çakal.

AFERNA (FURKAN YAVUZ)