Hatıraların çullanırken üstüne tekmili birden
Sessizliğin sesi yankılanır kulaklarından
Karşı pencereler takılır gözlerine, aniden
Bakarken dışarıya, odanın penceresinden

Hissettin mi !? Ne aşklar ne acılar duyuluyor
O,ışıltılı pencerelerin arkalarından.
Bir yandan aşk nağmeleri uğuldarken
Feryatlar yükseliyor, öbür taraftan

Sessizce süzülüp sana gelirken, ışıklar,
Saklar her şeyi, onlar sağır ve dilsiz gibidir.
Vermezler yaşananlardan, hiçbir haber
Aslında, içlerinde ne sırlar gizlidir.

Üst katta ki beklerken hasretle sevdiğini,
Alt kat, yıkılır kahkahalardan,
Çaresiz acılar içinde kıvranırken en alt da ki
Hüznü yaşatmaktadır sevenine, en üst de ki

Havalar soğudu yuvaları sıcak mı acaba?
Ya, orada yaşayan minicik kalpler !!!???
Çocuklar bize en büyük armağandır
Allahım… Ne olur… Onlar üşümesinler

Akşam oldu sessizliğe büründü tüm yuvalar
Yemek vakti, kurulmuş mudur ki şen sofralar
Pencereler sağırdır, duyulmaz çatal bıçak sesleri
Bilinmez, bilinemez ne yerler, ne içerler.

Ya, şu köşede yaşayan kimsesiz Ayşe nine
Sorunca hatırını boynu bükük şükür diyor
Belli ki gülümseyen gözlerinden hüzün akıyor
Gözyaşlarına boğuluyor, hasretle söz ederken
Ebediyete erken göçmüş sevdiklerinden

Kalıvermiş yapayalnız, çalmıyor kimse kapısını
Bekliyor boynu bükük, ne gelen var ne giden
Derin bir sessizlik içinde evi
Kaç gündür ışık sızmıyor penceresinden
Aman Allahım. Ölmüş olmasın kederinden

İsmail ÇAMLIOĞLU
15.09.2011
Aliağa