0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3212
Okunma
Gün, sevdasının peşinden gider,
Gece, gündüzün peşinden…
Kavuşmak yok…
Vazgeçmek imkansız;
Elif gibi, dümdüz.
Ama ben, ne geceyim ne de gündüz.
Gönül kavuşmek ister sevdasıyla,
Göz, buluşmak ister.
Hem acıysa acı!
Geceninkinden de beter;
Gündüzünkinden de beter!
Hiç değilse bir yerde,
Gün, geceye hayat verir ölümüyle;
Gece’nin kanı karışır gündüze…
Gün, geceye geldiğinde;
Her yer biraz İstanbul olur,
İstanbul da biraz sen…
Gece, muradına erdiğinde;
Üsküdar, Kız Kulesi, gök ve yer,
Bir aşk namesi olur, adını söyler.
Her yer biraz İstanbul kokar,
Name sen kokar;
İstanbul sen!
