Nedenini anlayamadığım bir vedaydı senin kisi.
Bir varmış bir yokmuş gibiydin.
Hoşça kal bile diyemedim sana...kendine iyi bak mesela...
Öylece baktım aramıza giren mesafelere.
İki cümleyle bitirdin kocaman aşkımı...güle güle.
Evet sevgilim gülüyorum şimdi ağlanacak halime..

Küçük bir çocuk ağlıyor şimdi gönlümün sana bakan yamaçlarında.
Rutubetli yalnızlıklar kaplamış kalbimin duvarlarını.
Gittin ya... yoksun ya...
Kan revan içinde tutuyorum
Avuçlarıma bıraktığın vedayı.

Sevgilim...
Sensizim..kimsesizim.
Nereye baksa seni çiziyor kör olası gözlerim.
Sesimde gizlenmiş isyanlar.
Yokluğun ense kökümde ağırlaşıyor
Sesin kulağımdan sus/pus.
Ellerini tutamıyorum nicedir...bana kahır yüklü bir veda bırakan ellerini.

Yoruldum artık sevgilim...
Mecali kalmadı sana giden yolların.
Kollarımın boşluğun da boğuluyorum.
Ceplerime günah kokan intiharlar doldurmuşum.
Dilime dolanmış yalanlar inkar ediyor seni hala çok sevdiğimi.
Ve aciz kalbime yenik düşüyor seni unutmak istemelerim.
Yemin ederim...kimseyi sevemedim yerine.
Denedim... inkar etmiyorum.
Seni unutmak için yine Başka Senler arıyorum..

Ergin Kundakçıoğlu