1
Yorum
1
Beğeni
3,0
Puan
3843
Okunma
görünce güneşi açan kardelen gibi
çekince içine o son tek bi nefes güneşi
korkusuza bakarken güneşe tüm yaşama inat
kıskanır gül sümbül bülbül
yarını dünden bellidir bilir
bilir de aşıktır ölüme
kopupta gelmiş bi gece karanlığında
getirmiş koynun da bi dünya bahar
toprak uyanmadan gün doğmadan
sesin o duyulmaz sesi olur çığlığı
gece son kışıdır üşür
baharıdır güneş doğunca gül açınca
verince o kokuyu rengi yaşama
unutur kışıda ölümüde
ölüm yaşamaktır yaşarken ölmekten se
bu yüzden görmek ister güneşi
görüpte son kez ölmek ister KARDELEN çiçeyi
U Ayhan
5.0
50% (1)
1.0
50% (1)
Cevap Yaz