Yoksun diye gam çeken gönlüme geçmez sözüm
Aldanma güldüğüme gülerken ağlar özüm
Sensizliğime yalnız sensin inan ki çözüm
Yokluğunda çaresiz deli divane oldum
Yaz belledim hazanı güz gülü gibi soldum



Her nereye baktıysam orada hep sen vardın
Sanma ki bana ardın sevdiğim bana yardın
Gülüşün mutluluğum ağlarsan ahuzardın
Hüzün yağdı gönlüme acı kederle doldum
İnanmadın aşkıma mululuğuna yoldum



Hani ahde, vefayı şiar edindim derdin
Herkese güler yüzün, bir benimle mi derdin
Ben sana gül uzattım, sense diken gösterdin
Ne umdum ben aşkından ey vefasız ne buldum
Sadece aşk dilenen yalnız, gariban kuldum



Hani hep beraberce bir ömürdü dilenen
Yalan mıydı kasemin, O herkesce bilinen
Aşk sandığım rüyaymış hayallermiş silinen
Ağlanacak halime zamanı geldi güldüm
Bir kere değil inan ben defalarca öldüm



Mazide kaldı şimdi yalan oldu her sözün
Dilerim hiç ağlama yine hep gülsün yüzün
Gözün aydın sevgilim bana kaldı her hüzün
Başından beri yoktun aşkımda bunu bildim
Ve artık seni gönül defterimden de sildim

HASAN YILMAZ