Düşünüyorum da bazen
Çocukluğumun tam orta yerine düşsem mesela
yeşil renkli çayırlarda yuvarlanıp
Çocuk gülüşlerimi savursam bulutlara

Koşsam bir uçurtmanın ardından yeniden
Yakalamaya çalışsam uzun kuyruğundan
Yükselerek benden kaçan uçurtmaya
Hayal kırıklığımı eklesem ama kızmasam

Asma kurtlarından yine çok korksam
Çığlık atarak annemin kucağına koşsam
Babamın tebessümü ile karşılaşsam yeniden
Güveni huzuru yeniden yaşasam

Kırsam şu testilerini yeniden
Korkup karyolanın altına saklansam
Hiç kimseye sezdirmeden usulca
Sokağa çıkıp oyun oynasam

Çocukluğumun sokaklarını bulsam
Çıtır güller yaseminler ıhlamurlar arasında yürüsem
Kapısının önünü süpüren Zehra teyze ile yeniden karşılaşsam
Selamını götürsem anneme

Her akşam üzeri yıkadığım gibi
Beyaz çoraplarımı yeniden yıkasam
Akşam sofrasında otursam babamın yanına
Balık gözlerini teker teker yutsam yeniden

Özlüyorum ben o günleri
Keşke hep çocuk kalabilseydim
Büyüdüğümde kirlenmişti dünya
Yoksa biz mi kirlettik bilemedim