Bir buseyi çok gördün, değer idi vuslata,
Seni onca sevene gördüğün reva bu mu?
Hançerini sapladın her ana, her saate,
Aşk hastası bu gönül, sunduğun deva bu mu?

Sevda hüzün, elem mi söyle bana sevgili,
Senin anladığın şu tükenmez sevda bu mu?
Değmedi bunca zulüm bir canana sevgili,
Yüreğimi durduran zamansız veda bu mu?

Gökten melekler indi, huriler sıralandı,
Vazgeçmedim ben senden, sendeki vefa bu mu?
Hasretinle bu gönül ‘yar’ dedi yaralandı,
Hicranı sefa sundun, sendeki sefa bu mu?

Bir yaşamı tükettim, hüzünle geçti yıllar,
Bana sunduğun mutlu, en güzel zaman bu mu?
Beklemekle bitmedi, uzadı gitti yollar,
Hançeremi susturan kaşında keman bu mu?

Hani sırça kalbinde bana bir yer sunmuştun,
Kalbinde gizlediğin taht denen şu köşk bu mu?
Sevdan ile kirledin, sevdam ile yunmuştun,
Anlamadım bir türlü kalbindeki aşk bu mu?

20.05.2014 18.25

Ahmet İDRİSOĞLU