Gözümden yaşlar damlar bebeğim
Hüzünler odama çöktüğü zaman
Elimde solgun resmine baktığımda
Hatıralar pervane olur bebeğim


Ellerinde kalsın yorgun ellerim
Sıcaklığında yıkansın bedenim
Sevdamda gül açtı gülen gözlerin
Gamzeleri gonca reyhan bebeğim


Saçını bir teli gonca dır bana
Boyunu benzettim ireyhan dala
Teninin sıcaklığı yeterdi bana
Yinede yetinmem anla bebeğim


Kirpiklerin yumulu anılar gizli
Avuçlarımda resmin çizili
Ben senden uzak sen benden gizli
Hatıralar yoluma pusu kurmuş
Bekler bebeğim


Ellerim arıyor pembe bulutu
Gözlerim arıyor seni bebeğim
Ellerin ellerinde kalsa da kilitli
Yinede yetinmem anla bebeğim


Gözlerin gönlüme baktığı zaman
Kalbim kanadı inan bebeğim
Dudakların tebessümle dolduğu zaman
Ateşi bağrımda yaktın bebeğim


Ellerini arıyor yorgun ellerim
Sıcaklığına hasret üşüyen bedenim
Ruhumu okşuyor gülen gözlerin
Gülümse gülümse küsme bebeğim


Ancak seninle var olabildim
Ancak seninle gün görebildim
Gidince sensiz gör ne hale geldim
Hiç insafın yokmuş zalim bebeğim


Kanadı kırık kuşlara döndüm
Bir avuç kurumuş yaprağa döndüm
Suları kuruyan pınara döndüm
Ayrılık duvarını ördü bebeğim


Saçının bir teli gonca dır bana
Ellerinin sıcaklığı yeterdi bana
Bu ayrılık zulümdür zulümdür bana
İnan sensiz günlerim zindan bebeğim


MAHMUDİYE DÜZKAYA