Sen ,
Adına şiirler yazdığım,
Gözlerini vatan saydığım kadın.
Ben ne zaman çaresiz kalsam;
Pılımı pırtımı toplar
gözlerine kaçardım.

Farklı mevsimleri vardı
Ve farklı kişileri oynardım gözlerinde
Kimi zaman sigortalı bir işçi,
Kimi zaman Karacadağ’da bir Ezidi.
Ya da Silvan’da bir halaybaşı
Mardin’de bir Süryani
Şırnak’da bir kaçakçı
ve katliam olurdum Dersim’de.

Kimliğimi ararım,
yasak eylemlerin olduğu sokaklarda.
Sol omzumda kurşun yarası ile.

Kurtalanda bir istasyonda durur,
geçen trenleri izlerdim.
Camlardan el sallardı çift dil ile yaşam süren çocuklar
Duvarlarda gereksiz resmi yazılar
Olmadığımız bir şeyden, mutlu olmamız gerektiğini söyleyen cinsten.


Sabote edilirdi tüm sevmeler,sevilmeler
ve anarşist bir fikirdi artık gözlerinde gezinmem.
İsyan ederdi kurak topraklar,
soğuk iklimler.
Asılırdı yıldızlara bedeni ,
lüzumdan fazla sevenin.