Beşer garip, vuslat uzak, düşe kalka yürüyoruz.
Helal haram ayırmadan, dağarcığa koyuyoruz.
Gizli kalan hiçbir şey yok, ayan beyan görüyoruz.
Nedir bende hakim gaflet, hiç kafaya takmıyorum.
Zaman geçti, ömrüm bitti, fark etmeden batıyorum.

Hırs kör etmiş güzümüzü, tehlikeyi görmüyoruz.
Neye gönül verip sevsek, bin pişmanlık yaşıyoruz.,
Şeytan kesmiş tüm yolları, zaten bunu biliyoruz.
Yolum sapmış bir çıkmaza, sonu nedir biliyorum.
Zaman geçti, ömrüm bitti, fark etmeden batıyorum.

Her gün ölür yaşıtlarım, biliyorum sıra bende.
Gaflet ile geçti ömür, bende bilmem nasıl nerde.
Her gün nice canlar gider, hayat denen azgın selde.
Yollar çetin, yük çok ağır, düşe kalka gidiyorum.
Zaman geçti, ömrüm bitti, fark etmeden batıyorum.

Ne söylersin, avaz avaz, dön geçmişten ders al biraz.
Duymayana top davul az, anlar isen vızıltı saz.
Gireceğin o çukuru, durma hadi bu günden kaz.
Belki bir ders alan olur, bildiğimi yazıyorum.
Zaman geçti, ömrüm bitti, fark etmeden batıyorum.

Yeter artık kır kalemi, bil ki seni duyan olmaz,
Herkes senden iyi bilir, bu dünyaya gelen kalmaz.
Zan etme ki kokan güller, ebedidir, asla solmaz.
Yoruldum ben uğraşmaktan, bir uykuya yatıyorum.
Zaman geçti, ömrüm bitti, fark etmeden batıyorum.

Necdet EREM

Değerli dostlar sizlerden acizane bir istirham var ne olur bu şiiri sadece bir şiir olarak görmeyerek, birazda verilmek istenen mesajı dikkate almanızdır.

Şiir yazarken de günü birlik şaibeli hayata yaşanmaya değer anlam ve amaç kazandıran imana nispeten değersiz dedikodulardan ziyade sanatınızı, bilgi birikiminizi, şairlik yetenek ve sanatınızı sanatlı yazı yazmaktan öte hayatın hakikatine ışık tutan fikirleri insanlığın dikkatine sunmaya gayret ediniz.

Çünkü asrımızın insanı manevi değerlerinden soyutlanarak zorunlu hayatı tüm zorluklarına rağmen inkar ve inançsızlık ile YOKLUĞA mahkum edip ROBOTİK VEYA BAKTERİYEL BİR SEVİYE KAYBINA UĞRATMIŞTIR.

Değerli şair dostlarım.
Üstadlarımızdan Yahya Kemal "BAİSİ ŞEKBA BİZE HÜZN-İ UMUMİDİR KEMAL KENDİ DERDİ GÖNLÜMÜN BİLLAH GELMEZ YADINA" der.

Bu günün insanlığı için en büyük Baisi şekba olan hüzn-i umumi
HAYATI ANLAMSIZ VE AMAÇSIZ YAŞAMA GAFLETİDİR.

Her işini sonucu itibariyle anlamlı ve amaçlı yapan ve yaşayan akıl, mantık ve zeka sahibi, modern ve medeni insanının maalesef HAYATINI SONUCU İTİBARİ İLE NİÇİN YAŞADIĞINI DÜŞÜNDÜĞÜNÜ SÖYLEMEK MÜMKÜN DEĞİLDİR.

Hakkınızı helal edip, bu kardeşinizin de haddi aşan hatalarını af ediniz.

Allah’ın selamı üzerinize olsun.
Allah’a emanet olunuz.
Selam ve dua ile