5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
764
Okunma
solgun bir melek ağlıyor
dekoltesinin derininde gece
gizlerken günahları kıdemli ellerinde
pembe çamaşırlar yanıyor
yağmuru kirletilmiş
gök kuşağı kavislerinde.
sıfır moleküllü ‘hiç bir şey’ler
kendi çilingir sofralarında
sek içiyorlar günsüz sefilliklerini.
yangın çileği çığlığını tutuyor
bu detaylı sessizlikte
iç kanıyor yüreği;yine ‘kan akıyor kendi içine’.
şizofren düşlemesidir,yandığı çileklerin.
Cevap Yaz