bir aşk imgesiyim asi şiirlerde
sığınır benden isyanım dizelere…

ipekten değildi ilmekleri / yıllarımı asanların
ilk ışıklarla şehre inen
o mahmur sabahlardan
birindeydi asıldığım
sıcak bir somun dumanında
bereketini koklayamadığım.


deniz aşırı ülkelere umutlar ısmarlar
geçip giden gemilere
kaçak bindirirdim
yaşlı yoksulluğumu
çook nafile bekleyişler uyuttum dizimde
derin kederler bıraktım
paslı limanların beton zeminlerinde.

Avucumdan yıldızlar üflerdim geceme
Işıklı çarşafında öperken deniz
Ayın ıslak dudağını.

güneş yanılttı beni
ah! güneş
gelmese o gelmezdi
her akşam,şu ufuktan
eteğini toplayıp gittiğinde.
bir gelsen,sen de
onun gibi her sabah
ama gitmemecesine hiç bir gece
öyle karşılanacaksın bende
öyle,tap taze bir sevinçle.

yüzümün gömütünde gizli
bir seraptır halâ dudağımın nemi.

sana…