MADENCİ

Elleri yüzleri isin içinde
Aldıgı üçretler on binde binde
Zehiri yutanlar degil kendinde
Üç kuruş paraya ölür madenci

Patronu kâr bekler işçi yıpranır
Ocaktan çıkanı eşi zor tanır
Patronu bu hale sanma utanır
Zor zekat geçinir onca madenci

Göçüğün altında kalınca canlar
Ocagın önünde yakını aglar
Madende işçiye kıyar agalar
Genç yaşta ölüyor onca madenci

Kontrolü yaptırmaz tetbir alınmaz
Olanı biteni yürek kaldırmaz
Madenci hakkını bin yıldır almaz
Köleyi andırır bin yıl madenci

Facia anında kapanır kaçış
Dışardan başlıyor onca yalvarış
Alnında biriken is karış karış
O isle anılır onca madenci

İki yüz üstünde ölüm Soma’da
Ölenin yüzünden eşi komada
Bir özür bir maaş olan modada
Bununla yetinir onca madenci

Tetbiri almayan ne diyor şimdi
Yüzlerce ölenin sebebi kimdi
Türkiye agladı yürek irkildi
Bir hata yüzünden öldü madenci

Kara kömürden alnınızda ki iz
Yüzünde is var da yürek tertemiz
Arkandan agladık burda hepimiz
Türkiye agladı bugün madenci

Bir çogu orta yaş bir çogu çocuk
Sırtında is dolu besbelli gocuk
İs akar alnından ter boncuk boncuk
Alnında teriyle ölür madenci

Kimisi çocuklu kimi de bekar
Ölenin eşini basıyor efkar
İşçiyi degil düşündükleri kâr
Patronun derdi mi ölen madenci

Madenci yanında sendika olmaz
Olsa da yalandan, hesabı sormaz
İşçiler çalışır hakkını almaz
Sahipsiz yaşadı bin yıl madenci

Kömürün isinde her ölü beden
Çocugu büyüyor baba görmeden
Mezara dönüyor ülkemde maden
Bir anda ölüyor onca madenci

O seni düşünmez gözü parada
Tetbiri zamanla almadı orda
Bu kadar masum can kalmazdı darda
Boşuna ölmezdi onca madenci

Hakkını arayıp sormazsan eger
İş veren sanma ki verecek deger
Madende ölmek istemezseniz er
Hakkını yarından ara madenci


Mahmut Durdu