Köklü bir çınar gibi tutunamadın,
Bereket fışkıran aşk toprağıma.
Saklı hazinenin kapısını aralamadan,
Aceleci bir yıldız gibi aktın,
Ardında mağrur yüreğimi bıraktın…

İğde kokulu rüzgârlar götürdü seni,
Çöl yalnızlığı günler bitirdi beni.
Terleyen avuçlarına sığmayan,
Gizli düşlerimi de yanına aldın,
Ummanlara yelkenlerini saldın…

Gözlerinin denizleri dövüyor,
Her gece içimin kederli kıyılarını.
Nasır bağlamayan kanamalı bu yürek,
Sensiz bin bir kahırla tekliyor,
Köhne limanlarda sabırla bekliyor…

Gel, al beni Yusufi kuyulardan,
Titreyen bedenimi ört sevginle!
Ve eğil, kulağına fısıldayacağım,
Biriktirdiğim en güzel şiirleri,
Söylenmemiş en özel kelimeleri…

Ay, zifir peçesini atsın gülüşünle!
Martıların sevinç çığlıklarını,
Dalgaların vuslat ezgisini bırak;
Özlemli kollarıma kendini bırak!
Sus ve sadece beni dinle…

13.05.2014

Muhittin Alaca