Çaresiz,
Zamana yenik düştük.
Hiç gelmedi
Beklediğimiz o bahar.
Oysa...
Ne hayallerimiz vardı.
Hani,
Nisan yağmurlarında,
Çılgınca ıslanmak gibi…
Ve en derin sancılarla,
Doğsa da mevsimlerimiz,
Şöyle gönlümüzce,
Bir baharı yaşayamadık.
Belki de en ağırı,
O kışa gebe hazanlardı…
Nasıl da gizlendiler içimizde
Fark ettirmeden…
Belki de alaylı bakışlarla,
İzlediler göz yaşlarımızı…
Lütuf saydılar,
Gözlerimizdeki o kar bulutlarını…
Oysa…
Oysa, ihanetti bize böylesi bir susku…
Elbette çocuk gibi koşmak,
Yağmurlarda ıslanırken coşmak isterdi.
Çamurlara düşe kalka,
Büyümek isterdi “Aşk”…
Hep isyankardı zincirlere,
Sevmezdi yasakları.
Kopmayı, koparmayı severdi,
İlk baharla son sürat,
Taze gelin gibi,
Mevsim yeşile süslenirken …
Tasasız yine temmuza,
Çiftleşmeliydi nisanla “Aşk”…

Ve bize böyle gelmeliydi Aşk, hiç gitmeyecek gibi…

__________yorgunkalem…