EŞİME ANNELER GÜNÜ ARMAĞANIM
Dr. Sadık Özen

Mayıs ayının ikinci Pazar’ı "Anneler Günü"
Bu yıl da geldi işte, her yıl olduğu gibi.
Aslında bu bir Gavur adeti,
Ama toplumumuz bu adeti çok benimsedi,
Doğrusu çok da iyi etti,
Ve artık ’Anneler Günü’ iyice gelenekselleşti...

Hiç olmazsa; bu günlerde dile getiriyoruz;
Analarımıza duyduğumuz sonsuz minneti.
Haklarını asla ödeyemeyiz ama;
Hiç olmazsa onlara anlatmaya çalışıyoruz hislerimizi;
Bağlılığımızı, yakınlığımızı, içtenliğimizi, sevgilerimizi
Ve de bizim için olan eşsiz değerlerini...

Anneler günü yaklaşırken;
Fırsatçılar harekete geçiyor günlerce öncesinden.
Kampanyalar, ilanlar, reklamlar,
Olmadık indirim yalanları ve daha neler neler,
İnsanlar savurganlığa zorlanıyor adeta.
Gün geçtikçe ticarete dönüştürüldü bu önemli gün,
Oysa parası çok olup pahalı şeyler alanlar kadar,
Ucuz bir hediye almaya gücü yetmeyenler de var..
Ama bu mevsim bahar,
Gönül almak için bir kır çiçeği bile yeter,
Pahalı hediyelerden bir kır çiçeği bir anneyi daha da mutlu eder.

Aslında bu değil ki annelerin bekledikleri,
Almaktan çok vermeye alışmıştır onlar;
Memelerini ilk olarak çocuklarının ağzına verdikleri gibi.
Zaten hiç bir maddi şey olamaz ki anneliğin bedeli,
Bütün verdiklerine karşılık ; yalnızca sadece sevgi ve bağlılıktır bekledikleri.
Doğurup büyüttükleri, süt verip emzirdikleri, uğruna saçlarını süpürge ettikleri
Evlatları yeter ki onları unutmasınlar;
Nankörlük edip bir köşeye atmasınlar,
İstediklerinin hepsi işte bu kadar annelerin...

Bu günün heyecanı ve hazırlığı içinde olan ortanca kızım
Kendisiyle yaptığımız sohbet sırasında sordu bana
"Babacığım anneler gününde ne armağan alacaksın anneme" diye.
Kızlarımın hepsi de bilirler ki;
Elimden gelse ve de gücüm yetse,
Eşiği altından saraylar yaptırırım annelerine.
Ama eşimin nelerden mutlu olacağını en iyi ben bilirim.
Hiçbir zaman maddi olmamıştır onun beklentisi,
Onu mutlu edecek; alacağım armağan değil ona vereceğim sevgidir.

Ben de böyle yaptım, bir şiir yazdım dünyadaki en büyük sevgilime;
Satırlara dökmeye çalıştım hislerimi,
Hiç değiştirmeden, tamamen içimden geldiği gibi.
Tek cümleyle anlatabilirim söyleyeceklerimi;
"O benim sevgili eşim ve her şeyim"
Yaşam kaynağım, hayatımın anlamı, koruyucu meleğim.
Hiç kuşku duymadan onun için canımı verebilirim..
Yine de ödeyemem bana olan hakkını,
Bana verdiği emeğin, bağlılığın, vefanın, sevginin karşılığını.

Bizim için en büyük mutluluk, onun yüzünün gülmesi,
Sağlıklı, huzurlu ve mutlu olmasıdır
Biz ailece böyle anladık ve böyle bulduk mutluluğumuzu...
Adeta onun mutluluğuna endekslendi yaşantımız
Ailece bizim her şeyimiz o, o bizim baş tacımız..
Daha ne söylemeliyim, bilemem ki !..

Şükran sana, Sevgili Şükran’ ım,
Seni uğruna fedadır canım,
Bana birbirinden güzel üç kız evlat verdin,
Onları büyüttün yetiştirdin, sorumluluk sahibi ettin.
Benin de payım var bunda mutlaka ,
Ama en çok pay ve emek senin..
Şimdi son sözüm şu sana:
Sen olmasan ben hiçbir şeyim,
İnan sensiz yaşayamam;
Eğer sen varsan ben de varım, sensiz olamam..
Sana uzun ömürler, sağlık ve mutluluklar dilerim,
Benim biricik sevgilim...

10 Mayıs 2014