Hayat çok garip anne!
Ufacık bir bebektim ben. Ne zaman büyüdüm ben bu kadar?

Hayat çok garip anne!
Çocukluğum ne kadar da güzeldi. Hatasız, huzurlu, eğlenceli bir çocukluğum vardı benim anne!

Hayat çok garip anne!
Çocukluğumun ardına bile bakmadan terk ettim. Oysa ne kadar da seviyordum küçüklüğümü..

Hayat çok garip anne!
Hayatın acısını taa derinden hissedeceğim yaşa geldim artık.
Neden bu kadar hızla ilerliyor hayat anne?

Hayat çok garip anne!
Aşık oldum ben. Sevdim, hemde ölesiye. Ama sevilmedim anne..

Hayat çok garip anne!
Derdimi anlayan tek yastığım var. Çünkü gözyaşlarımda, mutluluğumda onda saklı..

Hayat çok garip anne!
Sevdiğim yanı başımda ama yüreğim ona o kadar uzak ki..
Ben ona hayatımı adamışken o arkasına bile bakmadan çekip gitti..

Hayat çok garip anne!
Küçükken çok severlermiş beni. Sürekli öyle dersin. Neden şimdi sevilmiyorum anne ? sevdiğim insanlar hep sırtını dönüyor bana. Benim suçum gerçekten sevmek mi ?

GERÇEKTEN HAYAT ÇOK GARİP ANNE ÇOK GARİP..!