Daha vakit çok erkendi
Genç bir kadın hayata yenildi.
Kimileri aşk acısı dedi.
Kimileri ince hastalık
Kimsede bilemedi tam olarak nedenini.
Kara toprak yutuverdi.
Dokunmaya kıyamadığım bedenini.
Pek çok kereler düşündüm.
Kederli mahsun hallerini.
Derdini suskunluğuyla paylaştı
Belki bilerek belkide bilmeyerek
Ömrünü meçhul bir hayale adadı.
Üzerinde korkulu bir çocuk hali
Amansız bir gücenmişlik hep vardı.
Bilmem kimler neden nasıl kırdı.
Zamansız düşlere dalardı
Usulca bir tenhaya çekilir
sessiz sessiz ağlardı.
Geceleri geç yatar sabah erkenden kalkardı.
Ekseriyet arka bahçeye çıkardı.
Bazan uzanıp sonsuz maviliğe bakardı.
bazanda kurumuş çiçekleri sulardı.
Ne yaparsa yapsın ben bilirdim.
Kalbi hep uzaklıklara atardı.
Kimi zaman başucuma gelirdi.
Ellerimi sımsıkı tutup gülerdi.
Bilirdim çok büyüktü kederi.
Belkide derdim belkide birgün
o uzaktaki yabancı gibi benide severdi.
Aradan çok zaman geçti.
Saçlarıma aklar düştü
yaşadığım düş gibi bir gerçekti
Bir bayram sabahı ansızın çıkageldi
Gözlerindeki o derin kederi
İster istemez aklıma kadınımı getirdi
bir maden arar gibiydi
Çakmak çakmak yanan gözleri
Önce yutkundu ıslaktı kirpikleri.
Birden bozdu sessizliğini
Anlat bana dedi
ne olur anlat annemi.