ÇİÇEĞİMİ KOPARDINIZ

(Kaçırılıp öldürülen masum yavrularımıza )

Benim de hayallerim vardı,
Sığmayan küçücük yüreğime
Uçurtmamı salıvermek gökyüzüne
Kırlarda koşup oynamak; doyasıya, özgürcesine…
Sevgi, barış, kardeşlik lafı ediyordu ya büyüklerim
Soruyor mu beni; pembe ayım, lahana bebeğim, oyuncak trenlerim…


Koskoca bir dünyam vardı benim de
Masal diyarında, Keloğlan’ın evinde.
Lastik topum, uçan balonum, pamuk şekerim
Kızılca bir kıyamet kopar anamın babamın yüreğinde.


Çiçek açmayan fidandım, dal olmayan tomurcuktum
Çakmak bakışlı, mavi boncuklu minnacık bir çocuktum
Ne suçum vardı da koparıp soldurdunuz,
Kanatıp vicdanları, kanımızı dondurdunuz?


Sizin elleriniz kirli, kalbiniz taş, kötü söyler diliniz
Dokunurken narin bedenime, titremez mi eliniz?
Misket tutan ellerim, yağlı urgana dolandı
Oy anam! Vay babam! Buna nasıl dayandı?
Okşadığın saçlarım al kanlarla yıkandı
Dizimin bağı çözüldü, nefesim de tıkandı.

Kâbus olur gelirim, gece rüyalarınıza
Haram uykularınıza, söz geçmeyen vicdanınıza
Canlanırım gözünüzde, karanlığı boğarım
Cennet bahçelerinde, her dem baştan doğarım.

Nice masum bedenler, melek olur cennette
Canımdan can alanlar hesap verir elbette
Küçücük mezarımı sulayın, dua edip yoklayın
Kırmızı pabucumu başucumda saklayın.