BAHARI GÖĞÜSLERKEN

Suyu döven değirmenin sesinde
Dolanıp akan dere, çuvala dolan un.
Beraber bölüşülen ne çok demler var…
Mutluluk saçar günü mayalayan sevgi
Geleceği kınalayan pembe düşlerle
Sil baştan yaşama, tutunmaya merhaba…

Daha büyük umutların nadasında toprak
Bulutların çözülmesini bekleyen tohum
Yeşilin rengârenk şöleni için ilkbaharı
Bekleyen dağlar, yamaçlar, ovalar bağlar…

Soytarı vakitler doğurur kimi zaman
Karanlık bastılar çöker vadilere
Ürperir geceyi sabaha bağlayan şafak
Testere dişlidir gelgit düşüncelerde an
İkilemler serper sürümlük nadaslara
Uykusuz sürmelenir sürmeli gözler…

Yırtar karanlıkları keskin kılıçlı bir ses
Şafak yavruağzı minik bir ceylan
Dağların kekik kokusunu vermiş rüzgâra
Mor sümbüller deste deste elinde
Baharı göğüsler umuda açarken zaman.

Yeni bir yolun yolcusudur kalabalıkta
Gönlünde huzur motifli o ipek halı.
Değirmenin yine suyla sevişmesi
Buğdayın çığlığı, çuvala dolan un
Nafakanın güller açtırdığı şafakta;
O ipek halı, altındadır ayaklarının!

Gülşen Şenderin

19-Mart-2014 – Çarşamba.( Bakırköy.)