Nefis, şeytan verse dahi el ele
"Adam gibi adam" olmak güç değil.
"Benden geçti" deme hemen, gel hele!
Can denen kuş, kafesteyken geç değil!

Düşse bile bazen beşer günaha
Yollar açık ardına dek salâha
Bük boynunu Rahman, Rahim Allah’a!
Nâdim olmak, tövbe etmek suç değil!

Bolca iken helâlinden her rızık
Haram ile beslenene çok yazık!
Yalan, gıybet şeytan için hoş azık
Edepsizlik som altından taç değil.

Bir çareysen bîçârenin derdine
Gösterişi sokma gönül yurduna
Hayrını et, dönüp bakma ardına
Güzel amel kuldan kula borç değil!

Kanı kanla yıkamazlar, kin gütme!
Dostca ise uzanan el, gel, itme!
İncinsen de var sen gönül incitme!
Makbûl olan bağışlamak, öç değil.

Ömür denen anda bir an dilimi
Tefekkür et, besle akl-ı selim’i
Unutsan da akıbeti, ölümü
Zannetme ki, toprak doydu, aç değil!

Mecit AKTÜRK
Berlin, 06.05.2014