16
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
2366
Okunma

Küfreder densizler, bizi bilmeden
Duyunca yüreği; kanar Yurdumun.
Üstüne savrulan tozu silmeden
Eteği çamura; banar Yurdumun!
Kim demiş üşümez, açan gülleri
Yalvarır gecede tatlı dilleri
Değince poyraza, yeşil illeri
Sabaha sırtları; donar Yurdumun!
Uzarsa bağına bir zalim eli
Dağıtır yıkarım yedi düveli.
Kabaran ırmağı, çayının seli
Coştukça sabrını; sınar Yurdumun!
Dokunsa sam yeli çakıl taşına
Üstüne yaslanıp beyaz kışına.
Akrebi-çıyanı çökse başına
Tutuşur dağları; yanar Yurdumun!
İsmail içinde tutamaz kini
Soysuzun olmadı imanı-dini
İndikçe baltayla darbenin bini
İncitip belini; yonar Yurdumun!
İsmail Süklüm
(Şiirime yorumlarıyla destek olan gönül dostlarıma sonsuz teşekkürlerimi sunarım.)
06.05.2014
Kastamonu
5.0
100% (20)