Bizim yüreğimize,
Bizim kalbimize çekilmiş hudut telleri,
Sevdamıza sınır koymuşlar,
Mülteci olsak da bir birimize sığınma hakkımız yoktur.

Bizim yüreğimize,
Bizim dalında açacak gülümüze,
Bizim gök yüzümüze sınır çizmişler,
Hayalinle benim arama sınır koymuşlar.

Geceleri dolaştığım sokaklara,
Gezdiğim karlı dağlara,
Birkaç zalim kahpelik sınır koymuş,
Set koymuşlar dalgalandığım derelere.

Sevda denizimize sınır koydular,
Rüzgarımızı kestiler,
Fırtınaları üzerimiz üflediler,
Neşter attılar yelkenimize ve güneşimizi parçaladılar.

Bıraktılar gurbetin ve acıların yolunu,
Sınırsız,diyardan diyara vizesiz,
Sensizliğe ve yokluğuna sınır vermediler,
Set koymadılar gözlerden akan yaşlara.

Damlalarda sınırlı kaldı hayalinin özgürlüğü,
Bir yıldız aydınlatmaya başladı karanlığı,
Sadece iğne deliğinden gösterildi ışığı,
Bir parça iplikte idam edildi hayaller.

Bir damla yaşta battı umut gemileri,
Bir damla içilmedi kanlı deryadan,
Koskoca dağı bir matem nefesi yıktı,
Bir nefes alışımda kaldın içimde.

Bir dikenli telle sınır çekildi,
Güneşle gökyüzü arasına,
Gökyüzüyle yeryüzü arasına,
Seninle benim arama bir dikenli tel çekildi.

Mülteci sığınma hakkımızda yok bir birimize,
Bir gönül tahtında hükmediyor şiirler,
Sadece düşünceler gizli kaldı özgürlüğünde,
O da iki sınır arasında ki ihtilal savaşçısı.

Bir karanlıkta ki güneş,
Zemherileri aydınlatan bir umut yıldızı,
Bir hayalin,bir sevda,
Halen sınır koyulmayan yine bir şeyler var gizli saklı olan.