1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1646
Okunma
Şu felek layıktır zafer tacına
Bahtıma küserek gidiyorum ben
Karşıma kurduğu darağacına
Kendimi asarak gidiyorum ben.
Yar, sende bırakıp diğer yarımı
Feda ediyorum kalan vârımı
Duyulmasın diye adımlarımı
Sessizce basarak gidiyorum ben.
Yok artık kendimi bile göresim
Ne iz kalsın benden ne de bir resim
Bilinsin istemem yerim adresim
Sesimi kısarak gidiyorum ben.
Kendime bir gemi yapıp masaldan
Ummana dalmışım yoksunken saldan
Kahveden fincandan çıkacak faldan
Umudu keserek gidiyorum ben.
Son defa alnından seni öpesim
Olsa da sarılıp veda edesim
Duyulmasın diye hıçkırık sesim
Çaresiz susarak gidiyorum ben.
Ardıma bakmadan alıp başımı
Hüznümü aşkımı ve gözyaşımı
Kendim taşıyarak kendi na’şımı
İşte kan kusarak gidiyorum ben.
Hasan Hüseyin YILMAZ
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz