Buyruğumuz altın da huzurla yaşadın,
Efendini unutup düşman oldun sil baştan.
Rus’tan destek alıp, koynuna yattın,
Eni enciği düşman oldun, mel’un Ermenistan.

Seni duyunca Karabağ geliyor aklıma,
Şubat ortasında kar örtümüz boyandı kana.
Söz öcümüz öc sorarız bir gün sana.
İki devlet bir millet, kardeş Azerbeycan.

Bin dokuz yüz on beşten başlandı , yine dem vurmalar.
Yine sesiniz çıkar oldu, Rus kucağındaki kuklalar.
Bizden de buldunuz sözde aydınlar,
Bizden hiç mi ders almadın ,arsız Ermenistan ?

Bize sahte tarihle gelip tez sunmayın.
Daha dünkü devletsiniz haddinizi aşmayın.
Bir gün yalnız kalırsanız, şaşıp kalmayın.
Biz silinmez iki devletiz ,Türkiye Azerbaycan.

Yüreğimizi, kılıcımızı kor ateşte dağladık.
Döve döve son şeklini aldırdık,
Kılıcımızı bileye bileye kana susattık.
Aklını başına al, şapşal Ermenistan.