Yağmur
Hayat olarak yağan
Toprağa nefes olan can katan
Bitkilere hayat olan
Sevgisiz gönüllere ’de dirilten sevgiler yağmalı
Bir anda ortaya çıkan
Şaşırtan
Hayretler içinde bırakan
Gebe kalan sevgisizliği sevgi ile doğurtan
Sevgiler yağmalı oluk oluk gönüllere
Bir parça ekmeğe muhtaç kalmış gibi
Kızıl kan akmadan önce yaraya merhem olan
Akşamın serinliğine kalmadan sevgiler yağmalı
Sır bekleyen gönüllere
Ağlayan yüreklere
Zamanın uyumsuz anlarında çığlıkları duyan
Hisseden sevgiler
Göze çarpmayan
Yakmayan
İnşa eden sevgiler
Tamamlayan
Umursayan değer veren sevgiler
Vaveyla basan karanlıklara ışık
Zemheri ardında üşüyen mısraları ısıtan
Sevgiler olsun
Yitirilmeyen
Hep saran
Gözleri yolda bekletmeden saran
Şehrin sokaklarında bekleyen
Aranmadan bulunan
Var mıdır acaba
Firari bakışları cezbeden
Kaldırım taşlarına yalnızlık düşmeden gelen
Kapı önüne gönüller terk edilmeden koşan
Terk ediliş yelkovan ve akrebe ulaşmadan gören
Silahlar ile vurulmadan önce hisseden
Savaşlar çıkmadan gören sevgiler var mıdır
Varsa nerededir haber verelim
Koşarak gelsin
Gözlerine mil mi çekildi
Kulakları sağır mı oldu
Ayakları kırık mı
Yüreği söküldü mü acaba
Duymaz
Görmez
Hissetmez
Bunca feryadı
Acıları
Vefasızlığı
Terk etmelerin çığlığını
Yok, mu duyan
Haber verende yok mu
Arayan hiç yok mu
Herkes bu feryatlar içinde mutlu mu
Yatağına yatar iken umutlumu gelecekten
Dirilten yağmurlar gibi sevgiler yağmalı
Ya da terk edip gitmeli
Kör karanlık dehlizlere
Mehmet Aluç