Mavi bir gökyüzüdür önümde parçalanan
Darmadağın ümitleri süpürerek ardında
Sen kayıp gidiyorsun
Ben parçalanıyorum yüzünün renginde
Anlasan
Ve hüzün mavisiyim yoksan

Yavaş yavaş gri-siyah bir tül iniyor gözlerime
Gözlerin gelip geçiyor yüzümden
Kara bir dantel ören yüzümden hayalin geçiyor
Sen gelip geçiyorsun ardı ardına kaç mevsim geçiyor
Ben duruyorum ortasında akan zamanın
Sana bakıyorum örselenmiş bir kalbin aynasından
Sararmış yapraklardan yapıyorum solan yılların hesabını
Yine gelmiyorsun yine nöbetindeyim sonsuz
Anlasan
Ve hüzün mavisiyim yoksan

Dünya iniltiler giyinmiş bir tavan gibi yığılıyor üzerime
Yıkılıyor baştan ayağa garip bir aşk felsefesi
İyi ya da kötü dahası kötüye yakın
Bitiyor bu öykü de tamam
Ama hayır bitmemeli kara bir tabuta girmemeli
Her şeyi doldurarak soluğuna güneşi silmemeli
Ben sende kaybolmuş bir madenim
Sen bende ışık bulan bir yıldız
Anlasan
Tüm yıldızların da fermanısın
Hepsinin vebalini alırsın bir kayarsan
Tutuyorum seni gözbebeklerinin en sırlı ışıltısından
Ama hayır dökmemelisin gökyüzünün ince yağmurlarını tenime
Yazık olmamalı nehirler gibi sana akan yüreğime
Doğum Batım sensin
Her sabah sen de uyanır
Her akşam sende kapanırım içimin ışıksız kuyularına
Anlasan
Ve hüzün mavisiyim yoksan