bir dağ başı yalnızlığı eliyor zaman
gün bin sene önceki gibi bitiyor telaşsız.
bir kedi geçiyor sokaktan
birde kendini arayan sarhoş....

acuze bir kadın konuşuyor televizyonda:
-hayat diyor ki ne hoş.

oysa bu saatte zeus bile unuturken kendini bir tapınakta,
ırzına geçiliyor afrika ve asyanın.
aç bir coğrafyadan bakışlar düşüyor hafızama,
ardından afrodit dürtüyor en erkek olduğum bir anda...

acuze karı televizyonda kapital satmakta.

unuttuğunuz saatler yaşanıyor şu anda.
bir ana çocuğuna uyanamazken,
uyanıyor birileri en büyük zevklere bir kucakta.
bir sinek insan olmayı düşlüyor, tam şu anda!

acuze karı size yeni yaşam tarzları sunmakta.

parayla satın aldığınız zamanlar geçiyor şu anda
zihnimde insan yığınlarının sesi,
bağırıyorlar: devrim-özgürlük, sakarya-vatan...
ideoloji kokuyor her tarafım kandan.

sallanan el yumruk olup havaya kalkmakta..

vicdandan arınmış zamanlar geçiyor şu anda.
Çocuklar diyorum çocuklar, o masum bakışlar!
Sesim karışıyor gözlerinizdeki yalnızlığa.
Yakışır mı onlara boğulmak su kıyısında?
Herkes kendi acısını göze sokmakta.
Kimlere layıktır ölmek ateşler ortasında!

Uyanıyoruz sonra biz, olmuşları unutmaya.

Acuze karı ayakta alkışlamakta..

İ.H.KARABACAK