Sıcaklığı elli derecenin üstünde olan bir çöldeyim,
Yürüyorum gece gündüz demeden,
Açlık, susuzluk nedir bilmeden?
Ve o sıcaklıkta günden güne erimeye başlıyorum.
Tam eridim derken karşıma rüzgar çıkıyor,
Rüzgar kardeş beni ne olursun kurtar diyerek,
Çığlık atmaya başladım,
Rüzgar ise sinsi sinsi gülüyordu bana,
Neden gülüyorsun ey rüzgar!
Nasıl gülmem sana,
Senin şu andaki haline kim gülmez ki,
Haklısın haklısında neden ben bu hale geldim,
Neden, biliyor musun? Neden?
Çünkü;
O’ndaki karamsarlıkları,kendine güvensizlikleri,
Kararsızlıkları ve sayamayacağım binlerce olumsuz,
Düşünceyi sana üfledim,
Ve sen bu hale geldin,
Ayrıca bu erimemin sebebi sıcaklıktan değil üflememden dolayıdır.
İyi ama neden?
Neden ben?
Suçum neydi?
Tek bir suçum var o da;
S E V M E K

İzzettin Bilgin